Vancouver Island

Afgelopen donderdag zijn we aangekomen op Vancouver Island. Onze camper op een campsite in Ucluelet gezet. Beetje relaxed, vuurtje gestookt, marshmallows gebakken, heerlijk. Vrijdag een leuke hike gedaan naar een heel mooi strand, gezwommen, een zee-arend gezien, lekker gelunched in Tofino, helemaal vakantie. Wij zien op een of andere manier vaak een bekende op vakantie.
Midden in Tofino kwamen we een jongen tegen die Joost van school kent. Dus dat konden we afvinken voor deze vakantie.

Zaterdagochtend op weg naar ome Wim en tante Corine. De Nederlandse vlag hing te wapperen voor ons en wat een hartelijke ontvangst! Ze hebben een prachtig huis dat uitkijkt over de baai van Ladysmith. Corine is een echte keukenprinses, dus we zijn volledig verwend met allerlei lekkernijen. Heel leuk om zo ver weg toch een soort van op bekend terrein te zijn. We voelden ons gelijk thuis.

Einde middag zijn we naar het Sunfest festival vertrokken. De vader van Cody (Alexa's vriend) organiseert dit. Echt een groots gebeuren, met bekende artiesten. Brad, de man van mijn nicht Denise, is weer een goede vriend van de vader van Cody, zij zijn samen prof ijshockeyer geweest dus zijn ook een soort lokale bekendheden.

Alexa (dochter Denise) stond ons met Cody al op te wachten en Cody heeft een mooi parkeerplekje voor ons geregeld. 'Yes opa, you can park here'. Grappig dat Nederlands Engelse mengelmoesje. Tante Corine en ik dachten eerst een lekker wijntje te scoren maar dat was niet de stijl. Wel 5 soorten bier in hele grote plastic glazen. De dresscode voor de dames bleek korte broek met cowboylaarzen en hoed. Sloeg ik even de plank mis in mn gekleurde blousje.

De groots met private jet ingevlogen artieste was Carry Underwood (winnares van American Idol ooit, wij hadden nog nooit van haar gehoord). Wij hoorden later dat ze was ingevlogen, met haar eigen camper naar een gym was gereden (die speciaal voor haar was afgehuurd) want ze moest haar work out nog doen.

Anyway, maakte ons allemaal niet uit want ze hadden voor ons VIP kaarten geregeld. We konden backstage kijken en mochten in de VIP tent gratis eten. Altijd leuk! Wel heel grappig om zo'n gebeuren mee te maken.

Zondag zijn we met ome Wim gaan hiken. 5 kilometer, half bergopwaarts en ome Wim van 82 draait er zijn hand niet voor om. Hij heeft nog een beer voor ons proberen te zoeken maar weer niet gelukt. 's Middags zijn wij gaan kanoën op het meer. 's Avonds weer heerlijk gegeten en toen vanaf het balkon het vuurwerk in de baai bekeken (het was een feestdag). Daarna nog met een Drambui vallende sterren gezocht en gezien! Ome Wim vond eigenlijk dat een vallende ster die je met meer mensen zag niet telde, dus hij bleef nog even zitten; 'I want to have my own falling star', maar helaas.

Maandag zijn wij naar Victoria gereden en hebben we een tour gedaan om Whales te spotten. Ome Wim heeft ooit in zo'n Zodiac bootje een rugblessure opgelopen dus we waren gewaarschuwd.
Don't ride the waves like a horse and you will be fine. Dat was wel een handige tip. Echt keihard over die golven scheuren met zo'n ding maar het was de moeite waard. Meerdere walvissen gezien, inclusief wapperende staart. Wel heel indrukwekkend zo'n beest.

Daarna door naar mijn nicht Denise die in Victoria woont. Daar op het dakterras ge bbq-ed met de hele familie. De jongens van Denise na 3 dagen Sunfest allemaal water drinken natuurlijk, maar ze waren er, dus dat was leuk. Zij hadden drie dagen in een camper bij het festival geslapen. Nou ja geslapen, meer dansen op het dak van de camper geloof ik.

Wij hadden in de buurt een campsite, dus afscheid genomen van iedereen en de volgende dag weer van het eiland af. Toen kregen we het lumineuze idee om net over de grens met de USA onze laatste campsite te zoeken. Dan konden de kinderen de USA ook weer in hun 'Been' app zetten. Was eigenlijk niet om. Wisten wij veel. Het duurde meer dan een uur voor we over de grens waren. Heeeeeele langzame levensmoeie ambtenaren die je aankeken of je ze net iets had aangedaan, eindeloos formulieren invullen, slenterende mensen zuchtend van de ene naar de andere computer, camper inspectie, bananen en appels inleveren (mocht gelukkig mn flesje wijn houden pffff) en oprecht moeten beloven dat we de volgende keer geen fruit en organics zouden importeren. No sir. Maar goed we waren in de USA. 's Avonds een pizza gegeten ter grootte van een autowiel en ons weer vergaapt aan de campers met vlaggestok, flatscreens, golfkarren, tv schotels en eigen hekjes en terrassen. Vanochtend de camper weer ingeleverd en we zitten nu in een hotel in Richmond. Straks Vancouver nog even in voor het afsluitende gevoel.